Nu je er niet meer bent!
Je bent er niet meer
Weg van het aardse bestaan
Je leven brokkelde af
Elke dag een beetje meer
Tranen van verdriet
Om het ontelbare gemis
Tranen van vreugde
Omdat het lijden weg is
Ik voel je hand nog op mijn haren
Je zachte kus op mijn wangen
Hoor je stem steeds weer
In de stilte van de nacht
Diep in mijn ziel
Fluister je zacht
Leg je masker af
Ga terug naar jezelf
Zoek de stilte op in jezelf
Kijk even in je binnenste
Een ogenblik van stilte
Tussen jou en mij
Dood is niet het einde
Dood is een weg
Het leven is de reiziger
En onze ziel is de gids
Heel even zag ik leven na de dood
Maar alleen in mijn gedachten
Er was geen aardse schoonheid
Alleen het meest witte stralende licht
Er valt met geen pen te beschrijven
Wat ik daar in mijn dromen zag
Vergeef me pap voor al deze zonde
Maar ik was zo blij dat ik je even zag
Ik mis je
Je Dochter
Geen opmerkingen:
Een reactie posten